zondag 9 november 2014

Niet klagen

Een tennisarm, een dochter met luizen, knie in de tape, zo moe....! Is het de overgang of wat is het? En hoe kom ik er ooit weer bovenop? Een kuur zou me goed doen. Mijn moeder is net vertrokken voor drie weken naar Kuuroord Franzsenbad. Gelukkig gaan we haar daar een weekend opzoeken. Maar goed, hoe zorg ik erover dat ik de week positief inga, zonder naar Tsjechie te gaan. Dat betekent ook dat ik toe moet durven te geven dat ik niet perfect ben en dat ik kwetsbaar ben. Brene Brown gaat hierop in in haar boek De kracht van kwetsbaarheid. Een belangrijke "methode" is het beoefenen van dankbaarheid (zie ook Ann Voskamp). Drie lessen deze week over geluk en licht: 1. Geluk is een kwestie van momenten, doodgewone momenten (to be happy, just be!); 2. Wees dankbaar voor wat je hebt en 3. Laat geluk niet door je vingers glippen. Daarnaast dus gewoon accepteren dat het niet gaat zoals ik zou willen, dat ik moe ben, dat ik ouder ben. Perfect ben ik niet. En perfectionisme is ook een akelig masker om constant achter te zitten. Perfectionisme maakt eenzaam. Deze week wil ik me leren accepteren zoals ik ben: iemand die niet 80 uur per week werkt, iemand die uit een burnout krabbelt, iemand die verre van perfect is!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten